به نام یگانه هستی بخش
قفس دنیا
آرام ودر سوتم فرو رفته در خودم
مغموم وبی صدا خاموش وبی نوا
سنگین وبی هدف پیچیده در صدف
گاه خندان وشاد گاه غمگین وسرد
آخرچه می شود مرا در این قفس دنیا